Ορισμός της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Ήδη από το 2002 και παράλληλα με τις διεθνείς ζυμώσεις για την κατάρτιση της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, η ελληνική πολιτεία υιοθέτησε τον όρο «άυλα πολιτιστικά αγαθά», για να θεσπίσει τη διαφύλαξη της πολιτισμικής κληρονομιάς που μέχρι τότε περιγραφόταν ως «παραδοσιακός και σύγχρονος λαϊκός πολιτισμός». Έτσι, στον Νόμο 3028/2002 “Περί Προστασίας των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς” (ΦΕΚ 153/Α’/28.6.2002) ως άυλα πολιτιστικά αγαθά νοούνται εκφράσεις, δραστηριότητες, γνώσεις και πληροφορίες, όπως μύθοι, έθιμα, προφορικές παραδόσεις, χοροί, δρώμενα, μουσική, τραγούδια, δεξιότητες ή τεχνικές που αποτελούν μαρτυρίες του παραδοσιακού, λαϊκού και λόγιου πολιτισμού.
Η Σύμβαση προχωρά ένα βήμα παραπέρα, αποδίδοντας, μεταξύ άλλων, πρωταρχική σημασία στις κοινότητες φορέων της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Έτσι, ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά, σύμφωνα με τη Σύμβαση της UNESCO για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (2003), ορίζονται «οι πρακτικές, αναπαραστάσεις, εκφράσεις, γνώσεις και τεχνικές – καθώς και τα εργαλεία, αντικείμενα, χειροτεχνήματα και οι πολιτιστικοί χώροι που συνδέονται με αυτές και τις οποίες οι κοινότητες, οι ομάδες και, κατά περίπτωση, τα άτομα αναγνωρίζουν ότι αποτελεί μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς τους» (άρθρο 2. παρ. 1). (Από το αντίστοιχο Κεφάλαιο της ιστοσελίδας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού).
Με βάση τα ανωτέρω, μετά από πολύμηνη προσπάθεια του Προέδρου της Εταιρείας μας Κωνσταντίνου Χαρτοφύλη, και αφού ακολουθήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες, ενεγράφησαν στο Εθνικό Ευρετήριο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, (που είναι υποχρέωση της Ελλάδος απορρέουσα από τη Σύμβαση της UNESCO), τρία έθιμα της Νισύρου:
1. Η Καλαντήρα με α.α. 77, και 2-3. Χορευτικές παραδόσεις της Νισύρου. Ο χορός ΚΑΜΑΡΕΣ και ο χορός της ΚΟΥΠ(Π)ΑΣ με α.α. 80.
Ακολουθούν τα υποβληθέντα «Δελτία στοιχείου» και οι εκδοθείσες αποφάσεις της υπουργού πολιτισμού με τις οποίες εντάχθηκαν τα έθιμα αυτά στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με βάση τη Σύμβαση της UNESCO.
